Connie Fiferen beste poema bat

Aiora Jaka Irizar

Aurreko hilabetean Connie Fife poeta criaren bi poema euskaratu eta eskaini nizkizuen; emakume beraren beste poema bat dakarkizuet oraingo honetan. Ameriketako indigenei —eta Fife bezala guraso zuri baten eta indigena baten arteko elkarketatik sortutako mestizoei— deitzeko zuriek erabiltzen dituzten gutxiespenezko hitzen inguruko poema da. On egin!

izendapena

arraza erdi

arraza erdi

squaw[1]

mini ha ha printzesa[2]

nire hezurren artean harrapatutako ahotsak

giltzaduren artean biratzen eta bihurdikatzen zaizkit

hainbeste urte igaro ondoren beleak indarrez elikatzen nauela

kanporantz bultzatzen ditut itota hiltzearen beldurrez

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

bi esku sartu ditut nire poltsikoetan

bat marroia bestea zuria (biak maskurtuak)

zeremonietako kantetako hitzak atera ditut

esku-ahurrean biraraziz

haien aurpegiak aztertuz (eta nirea berraztertuz)

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

abesti batzuk nituen eztarrian lo

nire eskola-urteetan zehar

historia-liburuek bortxatu nahi ninduten bakoitzean

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

uda oso bat eman nuen mozkortuta

inoiz egon gabeko leku batera itzultzeko asmo irmoaz

nire korridoreetan barrena bidaiatuz

poema itsusi baten atzaparretan harrapatuta

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

helen betty osborne[3] hil zutenak libre geratu ziren

hiltzaileek gobernatutako herrialde batean bizi naiz

normala negarrari ematea hogeita hamar urte bete nituenean

oraindik ere ez zait axola nire aita frantsesa izatea

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

jaio nintzen lekuan dinosauroak entzun daitezke oraindik

mantso-mantso munduaren beste alderantz mugitzen

urtean behin haien lorratza usnatzera itzultzen naiz

oraindik argi ikus daiteke errepide eta hirien artean

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

margotutako luma bat daramat nire kastore-larruzko kapelan

neure buruari barre egitea gogorarazteko

lagunek desengainua hartzen dute usoa dela esaten diedanean

heroikeriak aspergarriak dira eta sakratutasuna ohikotasunean datza

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

ez dut tipi batean bizi nahi

ez nire apartamentua epela denean

berogailu eta kafe eho berriaren usain eta guzti

nahiago dut herriko hotel batean ostatu hartu nor naizen gogoratzeko

arraza erdi

odol erdi

squaw

mini ha ha printzesa

nire hezurren artean harrapatutako ahotsak

oihuka hasten dira poema berri bakoitzean

bai baitakite bizirik jarraituko dudala

haiek hil ondoren ere

____________

[1] squaw: Ameriketako emakume indigenei deitzeko ingelesez erabiltzen den gutxiespenezko hitza. Hizkuntza algonkinei mailegatutako hitza da, nahiz eta jatorrizko hizkuntzetan “emakume” esan nahi duen soilik, konnotazio negatiborik gabe —ni bizi naizen herriko criek, adibidez, honela esaten dute “emakume”: ᐃᔅᐧᑳᐤ (iskwaau)— (itzultzailearen oharra).

[2] Princess Mini Ha-Ha: Minnie Devereaux, txeiene herriko aktore kanadarra; XX. mende hasieran hainbat filmetan hartu zuen parte, Ameriketako indigenen irudi oso negatibo eta estereotipatua emanez beti (i.o.).

[3] Helen Betty Osborne: 1973an bahitu eta hil zuten 19 urteko emakume cria. Informazio xeheagoa hemen (i.o.).

One Reply to “”

  1. Bitxia egiten zait irakurtzea, tarteka-tarteka, Leonard Cohenen abestien euskal bertsioak eta orain Connie Fiferen olkerkienak. Leku berean.

    Benetan, ez dakit zer pentsatu, zer esan.

    Bi poeta? Bi mundu?

    Barkatu, Juan Luis, badakit gustu txarrekoa izan daitekeela horrelako kontrajartze batekin ateratzea. Ziur naiz zu zeu ere biziki hunkitzen zarela Fiferen olerkiekin. Ez da hori kontua, ez da hori nire asmoa.

    Eta hala eta guztiz ere, ni Fiferen alde (bihotzak dio).

    Mila esker, Aiora, olerki eder (eder?) horiengatik.

    OHARRA: oker ez banago, Cohen ere kanadarra da.

    Atsegin dut

Utzi iruzkina