miel a. elustondo
BAT
Dendatik zanbuluka irten zenean, Roy Dillonen aurpegia berde gaixoti kolorekoa zen, eta arnasaldi bakoitza agonia izugarria zitzaion. Horixe egin diezaioke gizonari kolpe gogor batek sabelean, eta Dillonek galanta jasoa zuen. Ez ukabilarekin, hori nahiko gogorra izango baitzen, heavy club makila astun baten muturrarekin baizik.
Nola edo hala, beraren autora itzuli ahal izan zen eta aulkian irristatzea lortu zuen. Baina horixe izan zen egin ahal izan zuen dena. Auhena egin zuen jarrera aldatzearekin batera sabeleko giharrak trinkotu zitzaizkionean; orduan, hasperen itoa egin eta leihotik atera zuen burua.
Hainbat auto iragan ziren berak kalean botaka egiten zuen bitartean, eta barrukoek burla egiten zioten, betozkoa jartzen zioten errukiturik, edo beste aldera begiratzen zuten, higuinez. Baina Roy Dillon gaixoegi zegoen horretaz jabetzeko, edo kezkatzeko, jabetu izan balitz. Azkenean, haren sabela hustu zenean, hobeki sentitu zen, nahiz eta gidatzeko behar bezain ongi ez. Ordurako, ordea, atzean geratua zitzaion polizi autoa, sheriffarena, Los Angeles hirian ez baina konderrian baitzebilen Dillon, eta brown-clad marroiz jantzitako agentea espaloira irteteko gonbita egiten ari zitzaion.
Dillonek zalantzan obeditu zion.
–Soberako bat, jauna?
–Zer?
–Ez dio ardura –polizia jabetua zen pattar usainik ez zegoela–. Ikus dezagun zure gida-baimena.
Dillonek erakutsi egin zion, aldi berean, eta nahigabe bezala, kreditu-txartel sorta erakutsiz. Errezeloa desagertu egin zen poliziaren aurpegieratik, eta kezka agertu.
–Oso gaixorik ematen duzu, Dillon jauna. Batere ideiarik bai, zerk eragin dizun?
–Bazkariak, inondik ere. Badakit jakin behar nuela, baina oilasko-entsalada sandwicha jan dut, ez zuen oso gustu ona jaten ari nintzenean, baina… –Ahotsari bere bidea egiten utzi zion, lotsati barre eginez, damuturik.
–Mmm… –poliziak buruarekin baietz, serio–. Zabor horrek egingo zizun. Tira –goitik behera aztertu zuen–. Ongi zaude orain? Nahi duzu medikuarenera eraman zaitzagun?
–O, ez. Ongi nago.
–Azpibulegoan lehen laguntzak emateko pertsona bat dugu. Arazorik batere ez dugu zu haraino eramaten.
Royk uko egin zion, atseginez baina sendo. Txakurrekin harremana luzatzeak txostena ekarriko zuen, eta zeinahi txosten endredagarri izango zitzaion. Ordu arte ez zuen batere; iruzurrek eragin zizkioten saltsak ez zuten txakurretara eraman. Eta horrela irauteko asmoa zuen.
31 eskutik 